تبیین نقش داراییهای نامشهود در خلق ارزش از طریق هماهنگی با استراتژی سازمان در مدل امتیازی

سازمانها در حال وارد شدن به اقتصاد مبتنی بر دانش هستند. اقتصادی که در آن دانش و داراییهای نامشهود به عنوان مهمترین مزیت رقابتی سازمانها شناخته شده است. امروزه نحوه استفاد از داراییهای نامشهود تاثیر بسیار مهمی در موفقیت و بقای سازمانها دارد به طوری که این موضوع باعث بوجود آمدن حوزه مطالعاتی و تحقیقاتی جدیدی در مدیریت شده است. داراییهای نامشهود تاثیر مهمی بر روی عملکرد و پیاده سازی استراتژیهای سازمانی دارند. از این رو شناسایی، اندازه گیری و مدیریت داراییهای نامشهود دارای اهمیت خاصی است. برای داراییهای نامشهود طبقه بندی های مختلفی ارایه شده است که به لحاظ توجه خاص به این داراییها در هماهنگی با استراتژی از مدلی که در کارت امتیازی متوازن ارائه شده بود، استفاده شد. در این مدل داراییهای نامشهود به سه جزء انسانی، اطلاعاتی و سازمانی تقسیم می شود. به لحاظ اهمیت این مقوله، در این تحقیق به بررسی نقش داراییهای نامشهود و هماهنگی آن با استراتژی سازمانی و اثرات این هماهنگی بر توفیق استراتژی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. بدین منظور پرسشنامه ای با 54 سوال برای بررسی هماهنگی داراییهای نامشهود با استراتژی سازمانی و میزان توفیق استراتژی طراحی گردید. با استفاده از داده های بدست آمده میزان هماهنگی داراییهای نامشهود با استراتژی و میزان توفیق استراتژی بدست آمد. سپس با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون رابطه بین میزان هماهنگی داراییهای نامشهود با استراتژی و میزان موفقیت استراتژی بدست آمد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می دهد که میزان هماهنگی داراییهای نامشهود با استراتژی، بر میزان موفقیت استراتژی تاثیرگذار است. در پایان به منظور تاثیرگذاری این داراییهای نامشهود در میزان موفقیت استراتژی و استفاده بهینه از این داراییها مدل کارت امتیازی متوازن و نقشه های استراتژی پیشنهاد گردیده است.